Een Spoedcursus Luisteren: 3 Do’s en Don’ts
Heb je in een situatie gezeten waarin je iemand moest ontmoeten die onlangs zijn of haar geliefde heeft verloren en niet wist wat ze moesten vertellen? Dit is gebruikelijk, gezien het feit dat het niet gemakkelijk is om tegenover een nabestaanden te staan, vooral wanneer je ze met je in gesprek moet brengen. De waarheid is in plaats van hen te vragen hoe het met hen gaat. je moet je best doen om met gevoeligheid en mededogen te luisteren naar wat ze te zeggen hebben.
Luisteren is echt de sleutel tot communicatie met iemand die rouwt. In plaats van woorden te zeggen die hij of zij anders kan interpreteren, moet je ze laten spreken. Er is geen toverdrank die hen zal genezen van wat zij van binnen voelen; het is dus het beste om ze een patiëntenhoorzitting te geven. Hebben we tegelijkertijd allemaal de vaardigheden om aandachtig naar iemand te luisteren? Misschien niet; dit verklaart waarom men baat kan hebben bij een spoedcursus luisteren. Hier zijn de do’s en don’ts van luisteren-meester deze om een echte vriend te zijn:
Dos:

- Een van de eerste dingen om te doen is om attent te zijn en oogcontact te houden met de persoon voor je. Je moet op je lichaamstaal letten en ervoor zorgen dat je geïnteresseerd bent in wat hij met je deelt; als je je afkeert of gesloten lijkt, kan hij denken dat je niet geïnteresseerd bent. Dergelijke acties kunnen luider spreken dan woorden. Zelfs als ze spreken over iets dat pijnlijk is, kun je gewoon knikken om ze te laten zien dat je om ze geeft.
- Vergeet niet om concrete vragen te stellen die laten zien dat je naar hem luistert. Vermijd vragen die beginnen met “waarom” omdat het de neiging heeft om de luidspreker in de verdediging te zetten. “Waarom” klinkt meestal beschuldigend; het kan dus het beste worden vermeden in gesprekken.
- Doe uitspraken die meelevend zijn en probeer emoties te verbinden met de ervaring. Wanneer je verdriet uiten over wat er is gebeurd en hoe het waarschijnlijk zijn leven op zoveel manieren heeft veranderd, zonder op zich over de gebeurtenis te praten, wordt het gemakkelijker voor de spreker om te praten. Hij voelt zich gehoord en gewaardeerd en zal dankbaar zijn voor uw aanwezigheid.
Don’ts: - Een van de eerste dingen om te onthouden is om nooit de persoon voor je te beoordelen. Dit geldt vooral wanneer iemand zijn meest intieme gedachten of gevoelens met je deelt. Wanneer je oordeelt, lijkt het alsof je je meer zorgen maakt over wat goed en fout is, in plaats van je zorgen te maken over wat de persoon voelt.
- Geef nooit advies als er niet om gevraagd wordt. Advies kan overkomen als vernederende ervaring en de spreker kan het gevoel hebben dat je zijn emoties aan het kleineren bent. Er is geen snelle oplossing voor iemands verdriet en suggereren dat er is, kan harteloos klinken. Je moet begrijpen dat nabestaanden gewoon willen worden gehoord, niet geadviseerd.
- U moet zich onthouden van het delen van persoonlijke anekdotes; hoewel dit voor u natuurlijk lijkt omdat u iets soortgelijks hebt ondergaan, helpt het de persoon die met u praat niet. Het is alsof je het gesprek terugwint. Zelfs als je de drang hebt om je persoonlijke verhaal te delen, onthoud je ervan om dit te doen. Je altijd toegeven dat je je verhouden tot zijn pijn, maar je moet nooit proberen je eigen opvattingen of verhalen op te leggen in zijn gesprek.
Comments are Closed on this Post